Professor Zonnebloem
De geniale, verstrooide, bespottelijk dove professor Zonnebloem maakt voor het eerst zijn opwachting in De schat van Scharlaken Rackham uit 1944. Hij blijkt meteen een vaste waarde, vooral omdat kapitein Haddock aan het eind van het verhaal met behulp van Zonnebloems geld het huis van zijn voorvaderen kan kopen, kasteel Molensloot.
Test uw kennis
+
Bijnaam
De spionnen van de maanraket gaven hem de bijnaam ‘De Mammoet’. Misschien als verwijzing naar zijn kolossale intelligentie?
Voornaam
Hergé liet zich voor de voornaam van Zonnebloem inspireren door iemand uit de echte wereld: hij ontleende de wonderbaarlijke, heerlijk anachronistische naam Trifonius aan een timmerman die hij kende en die bij hem in de buurt woonde. De combinatie van die bijzondere voornaam en de familienaam waarin de interesse van de professor voor plantkunde tot uiting komt, vat het hele personage perfect samen.
Familie
We weten bijna niets over de familie van Trifonius Zonnebloem. De enige indicatie hierover is een ontkenning: hij heeft nooit een zuster gehad!
Karakter
Dit voortdurend verstrooide, potdove, intuïtieve personage is zo sentimenteel als een boterbloempje. Hij gebruikt zijn slinger om nu eens onverwachte, dan weer geschifte verbanden te leggen met de werkelijkheid. Hij beschikt over alle kenmerken van een wetenschapper die vastbesloten is om zijn ideeën te laten zegevieren: onwankelbaar zelfvertrouwen, grenzeloze koppigheid en een vleugje prikkelbaarheid.
Doofheid
De doofheid van Zonnebloem blijkt een onuitputtelijke bron van misverstanden, wat hem tot een komisch personage maakt. Net zoals veel slechthorenden blijft hij de situatie ontkennen, al geeft hij toe dat hij misschien een beetje hardhorend is.
Hergé zou zich voor die doofheid hebben laten inspireren door advocaat Paul Eydt, een medewerker van Le Vingtième Siècle, wiens beperking op de redactie het voorwerp van talloze grappen was.
Gevoelswereld
Professor Zonnebloem is een romanticus in de breedste zin van het woord. Zowel wanneer hij een ambitieuze droom verwezenlijkt, zoals mannen naar de maan sturen, als wanneer hij (met zijn passie voor sierplanten) een nieuwe roos kweekt en ze Bianca noemt, naar het voorwerp van zijn genegenheid, de indrukwekkende Castafiore.
Zonnebloem is allesbehalve wispelturig en blijft ook in alle komende avonturen zijn liefde voor de Milanese nachtegaal uiten.
Eerste verschijning van het personage
Professor Zonnebloem verscheen voor het eerst in 1944, in De schat van Scharlaken Rackham. In dit album belt de professor bij Kuifje aan met een kleine onderzeeër in de vorm van een haai om in alle veiligheid de oceaanbodem te verkennen.
Evolutie van het personage
Psychologische gezien evolueert Zonnebloem weinig, maar dat ligt anders voor zijn wetenschappelijke carrière, die op zijn zachtst gezegd enkele bijzondere kwantumsprongen heeft gemaakt. Michel Serres slaat nagels met koppen: “Het afgelegde traject was voorbeeldig. De kleine uitvinder die deelnam aan het Concours Lépine (een uitvinderswedstrijd) was kernfysicus geworden. Hij was van de stoffige zolder, die barstte van de wiegjes en kledingborstelmachines, naar het atoomlaboratorium verhuisd.” (Michel Serres, Tintin ou le picaresque aujourd'hui, Critique no. 358, Éditions de Minuit, 1977).
Beroep
De verdienstelijke doe-het-zelver blijkt uiteindelijk een geniale uitvinder. Zonnebloem ontwerpt zelfs de atoomraket die Kuifje naar de maan zal brengen. Hij is ook een talentvol chemicus; in Kuifje en het zwarte goud ontwikkelt hij bijvoorbeeld het tegengif voor Dr. Müllers N.14. Daarnaast is de professor gepassioneerd door radiësthesie of wichelroedelopen: het geloof dat het dankzij een wichelroede of slinger mogelijk is om bronnen te ontdekken, een verloren voorwerp of vermiste persoon terug te vinden of een medische diagnose te stellen. Hij heeft zijn slinger dan ook altijd bij zich.
Later, wanneer zijn ultrasoon apparaat in militaire kringen begerigheid opwekt (De zaak Zonnebloem), besluit hij de overstap te maken naar tuinbouw. De uitvindingen van Einstein ondergingen trouwens een soortgelijk lot, tot diens groot verdriet en spijt.
Naar het model van Piccard
Om Zonnebloem vorm te geven, vertrok Hergé van een specifiek voorbeeld: Auguste Piccard, een vooraanstaande Zwitserse wetenschapper, houder van een leerstoel aan de Université Libre de Bruxelles en dus een regelmatige bezoeker van de Belgische hoofdstad. Hergé herinnerde zich Piccards slungelige silhouet in de Brusselse straten van de jaren 30.
De beroemdste uitvindingen van Zonnebloem
- Testraket X-FLR 6 in Raket naar de maan.
- De maanraket in Mannen op de maan.
- De ultrasone zender in De zaak Zonnebloem
- De ‘Supercolor-Trifonar’, een prototype van een kleurentelevisie, in De juwelen van Bianca Castafiore.
- De witte roos ‘Bianca’ in De juwelen van Bianca Castafiore.
- e tablet die alcohol een afgrijselijke smaak geeft in Kuifje en de Picaro's.
- De maantank in Mannen op de maan.
- De borstelmachine in De schat van Scharlaken Rackham.
- De gemotoriseerde rolschaatsen in Cokes in voorraad.
- Het tegengif voor N.14 in Kuifje en het zwarte goud.
- De astronautenpakken in Mannen op de maan.
- Het opklapbed in De schat van Scharlaken Rackham.
- Trifonium in Raket naar de maan.
- De onderzeeër in de vorm van een haai in De schat van Scharlaken Rackham.
