Cokes in voorraad

De lezer gaat in op de uitnodiging van de tekenaar en wordt een soort voyeur, een bevoorrechte toeschouwer van een scène met een dramatisch karakter. De golfbeweging van het groen-witte water staat in schril contrast met het statische, grote zwarte oppervlak dat als achtergrond voor de illustratie dient. De witte letters van de titel zetten het dramatische effect dat de auteur wil opwekken nog sterker in de verf. Kortom, deze cover steelt de show en is een succes in zijn genre.

In de klassieke literatuur gebeurt het niet vaak dat een verhaal met het einde begint. En in een klassiek stripverhaal is het net zo ongewoon dat een verhaal begint met het woord ‘EINDE’. En toch laat Hergé Cokes in voorraad op deze manier van start gaan.

De goed gekozen illustratie op de titelpagina dompelt de lezer meteen onder in de actie met een duidelijk dramatisch karakter. Het idee achter de afbeelding is zo klaar als een klontje: vrachtschip Ramona is het doelwit. De verrekijker en periscoop maken duidelijk dat het schip in de rats zit: de zeeslag is onafwendbaar, net zoals de torpedo's. Deze bijzondere kadrering, met zwarte voorgrond en cirkelvormige uitsnijdingen, belooft niet veel goeds.

Alleen al de cover van het album spreekt boekdelen over het onheil dat onze helden te wachten staat … Maar gelukkig, en zoals altijd in de wereld van Kuifje, komt alles goed …

Wanneer kapitein Haddock samen met Kuifje een bioscoop verlaat, botst hij op een oude bekende, generaal Alcazar. Daardoor verliest die laatste zijn portefeuille, met daarin foto's van gevechtsvliegtuigen...

Onze vrienden willen dat alles graag teruggeven aan de rechtmatige eigenaar, maar moeten constateren dat hij heeft gelogen over zijn verblijfplaats. Ze ontdekken bovendien dat generaal Alcazar rondreist om vliegtuigen te kopen waarmee hij zijn rivaal, generaal Tapioca, ten val kan brengen. Dankzij die onverwachte ontmoeting op de hoek van de Gulden Vlieslaan in Brussel worden de lezers getrakteerd op de enige redelijk goed uitgevoerde schets die Kuifje ooit zal maken.

Cokes in voorraad is het album met het grootste aantal nevenpersonages die in eerdere avonturen zijn verschenen: generaal Alcazar (en zijn rivaal), Abdallah, Mohammed Ben Kalisj Ezab (en zijn rivaal), dokter Müller, Oliveira da Figueira, Rastapopoulos, Serafijn Lampion, Bianca Castafiore, Allan Thompson, Nestor, Dawson... Een knap record!

Deze Estse piloot en huurling met ooglapje is allesbehalve een onsympathieke kerel. Hergé laat hem opnieuw zijn opwachting maken in Vlucht 714. Hij inspireert kapitein Haddock tot een nieuw ‘scheldwoord’: “Stuk boordschutter met je slabbetje voor!”

In een café niet ver van het zogezegde hotel van Alcazar bestelt Kuifje twee glazen mineraalwater. Het doktersadvies luidt dat we voldoende water moeten drinken, omdat het zouten bevat die goed zijn voor onze gezondheid. Maar kapitein Haddock heeft duidelijk zin in een ander drankje. Omdat hij er duidelijk niets over te zeggen had, wacht hij tot Kuifje een telefoontje gaat plegen om zijn schade in te halen.

Als onze reporter net zo oplettend is als de lezer, moet hij bij zijn terugkeer gemerkt hebben dat er een extra glas op tafel staat. En dat lijkt nu niet bepaald water te bevatten …

Het wilde jachtluipaard mag dan razendsnel rennen en ongelooflijk lenig zijn, het is geen partij voor … de grote steen die hij ruw uit de rotswand trekt en die op zijn kop belandt. Voor de imposante kat kan er geen twijfel over bestaan: Bobbie is beresterk.

Omdat hij niet in staat is het onderscheid te maken tussen de steen en de hond, schrijft hij het pijnlijke incident toe aan de foxterriër. Hij moest eens weten! Maar het is te laat, het wilde dier is stellig overtuigd van de superioriteit van de dappere viervoeter!

Wanneer Allan aan Haddock de beroemde vraag stelt of zijn baard boven of onder de dekens ligt, weet hij maar al te goed welke verwarring hij bij de kapitein zal veroorzaken.

Onder Allans brute voorkomen schuilt immers een scherpzinnige psycholoog, die zijn tegenstander met enkele eenvoudige woorden kan uitschakelen. En wat voor een woorden!

Een haai die een mijn inslikt, dat kan niet onopgemerkt blijven. Vooral niet wanneer ze ontploft. Dat zien we aan de knalrode tekstballon. Het lawaai lijkt oorverdovend en de ballon neemt bijna de volledig beschikbare oppervlakte van de bovenkant van het vakje in. Verder zien we een heleboel vraagtekens verschijnen.

We kunnen wel raden waar ze vandaan komen: een watervliegtuig van de US Navy, het oorlogsschip Los Angeles, het vrachtschip Ramona en de onderzeeër van de Markies di Gorgonzola, alias Roberto Rastapopoulos. Vier betrokken partijen in evenveel leestekens, je moet het maar doen. En Hergé heeft het gedaan!

In de jaren ‘50 wijdden veel kranten en tijdschriften lange artikelen aan de kunde en ontdekkingen van wetenschappers en ontdekkingsreizigers tijdens hun missies over de hele wereld. Dokter Alain Bombard was in de voetsporen getreden van Paul-Émile Victor, Jacques-Yves Cousteau en Haroun Tazieff. Daarmee trok hij de aandacht van Hergé. De wetenschapper en de tekenaar konden het goed met elkaar vinden en stuurden elkaar brieven. Uiteindelijk krijgt Alain Bombard een kleine hommage op pagina 36 van Cokes in voorraad, in een vakje met een bijzonder formaat waarin zijn beroemde ‘dieet’ ter sprake komt.