De Scepter van Ottokar
De scepter van Ottokar (1939) was een ware krachttoer van Hergé, die in dit avontuur zijn pijlen richt op Duitsland. Wanneer Kuifje een aktetas vindt die op een bank werd achtergelaten, brengt dat hem naar Praag en daarna naar Syldavië. Daar redt hij het koninkrijk van een fascistische staatsgreep.
Koop de digitale versie
Via de app ‘De avonturen van Kuifje’ in de App Store of op Google Play.
Test uw kennis
+
“Een vriend gaf me het idee voor dit verhaal. Het gaat over een Anschluss (Duits voor ‘annexatie, aanhechting’) die, tot grote ergernis van de boosaardige Müsstler, kan worden voorkomen. Ook het thema van de vijandelijke broers komt erin terug, met de sterk uiteenlopende karakters van de Halambiek-tweeling. En we zien kolonel Boris Jorgen voor het eerst, adjudant van de koning van Syldavië.”
Hergé in Tintin et moi - Entretiens avec Hergé, Numa Sadoul, Casterman, p. 153).
Hergé in Tintin et moi - Entretiens avec Hergé, Numa Sadoul, Casterman, p. 153).
Hang naar perfectie
Kijk eens goed naar de twee covers van De scepter van Ottokar hieronder. U ziet meteen dat Hergé de albumcover van 1942 heeft bewerkt om de titel beter leesbaar te maken.
Als u de vergelijking maakt met de cover links, dan ziet u hoe hij echt in het oog springt, dankzij het stuk perkament waarop Hergé hem weergeeft. Een idee dat behouden blijft bij de heruitgave van het album in 1947.
Nieuw bij Jansen en Janssen: een bijzonder modeartikel
De sokophouders van de twee detectives behoren ongetwijfeld tot de minder bekende elementen van hun garderobe.
Deze intussen verouderde accessoires komen zelfs maar één keer tevoorschijn: wanneer de broeken van Jansen en Janssen aan flarden zijn gescheurd door een bomexplosie en de onderkant van hun benen onthullen.
Met plezierskaïa! Waar ligt Syldavië?
Zoek er niet naar op de kaart: u zult het niet vinden. Hergé bedacht dit koninkrijkje speciaal voor zijn verhaal, gaf het een geschiedenis en zelfs een taal, zoals blijkt uit de brochure die Kuifje raadpleegt.
Het Syldavisch is gebaseerd op het Marols, het Brusselse dialect dat een mengelmoes is van Frans en Nederlands, aangevuld met elementen uit de Slavische talen. Een voorbeeld: het woord ‘gendarmerie’ wordt in het Syldavisch... ‘gendarmaskaïa’. Zo simpel kan het zijn!
De diva en veiligheidsglas: pas op voor de decibels!
In dit avontuur zien we een nieuw vrouwelijke personage verschijnen: Bianca Castafiore uit het Scala in Milaan. De eerste ontmoeting tussen Kuifje en Bianca verloopt niet bepaald fantastisch, zoals u ziet
Kuifjes oren tuiten een beetje door deze onmiskenbare stem. Gelukkig is de auto uitgerust met kogelwerende ruiten! Kuifje vindt al snel een smoesje om te ontsnappen aan de ‘charmes’ van Bianca Castafiore
Net als Hitchcock
Hergé vond het wel leuk om zichzelf in zijn stripverhalen af te beelden. Toch maakte de meester van de klare lijn er nooit een gewoonte van. In De scepter van Ottokar heeft Hergé zichzelf twee keer geportretteerd: eerst als getuige van Kuifjes arrestatie door de koninklijke garde.
En daarna bevindt hij zich onder de hoogwaardigheidsbekleders die toekijken hoe Kuifje op koning Muskar XII toestapt om de onderscheiding van de Orde van de Gouden Pelikaan te ontvangen.
Gevonden!
“De scepter van Ottokar bestaat echt, en Hergé wist het niet. In 1976 kwamen bij de restauratie van de Sint-Vituskathedraal, in het kasteel van Praag, de koninklijke attributen aan het licht van Ottokar II, koning van Bohemen (1230-1278) uit de dynastie van de Přemysliden.
De scepter was een van deze attributen: een schat van wel vijf eeuwen oud...” (Numa Sadoul, Tintin et moi - Entretiens avec Hergé, Casterman, p. 155).
Fragment uit de tekenfilm
+
