De zwarte rotsen

De zwarte rotsen is een heel bijzonder album omdat het in drie verschillende versies is verschenen. Na de publicatie in Le Petit Vingtième (15 april 1937 - 16 juni 1938) werd het album eind 1938 uitgegeven door Casterman. Het bevatte toen 124 zwart-witplaten en vier buitentekstillustraties. In 1943 verscheen een tweede uitgave: 62 pagina's in kleur, waarin slechts weinig opmerkelijke veranderingen waren aangebracht tegenover de initiële versie.

In de jaren ‘60 sprak de Engelse uitgever, die de vertaling van het album voorbereidde, Hergé erop aan dat de weergave van de Engelse werkelijkheid zoveel detailfouten bevatte. Dus bracht Bob De Moor een tiental dagen door op de plekken die ook Kuifje en Bobbie bezochten. Hij verzamelde honderden schetsen, foto's en documenten (en een volledig politie-uniform van een ‘Bobby’!). Daarop is het album volledig hertekend, zonder dat er enige wijziging in het originele script werd aangebracht. Na een voorpublicatie in weekblad Kuifje publiceerde Casterman deze nieuwe versie in 1966.

De lijst van vervoersmiddelen die onze held in dit avontuur gebruikt, is ellenlang: een Belgische trein, een vrachtwagen, de ferry Oostende-Dover, een taxi, een aanhangwagen, autostop, een Britse trein, een goederentrein, een sportvliegtuigje, een motorboot en, voor de terugreis, een passagiersvliegtuig. We gaan hier even in op de scène met de goederentrein. In de eerste twee versies zien we, op de zijkant van de tankwagen waarop Kuifje en Bobbie meerijden, de naam van de inhoud: Johnnie Walker. In de versie van 1965 wordt de naam van die echte whisky vervangen door die van Loch Lomond, het fictieve drankje dat de kapitein later tot zijn favoriet zal uitroepen.

In dit verhaal leren we dat Kuifje van puzzels houdt, ze vlot oplost en, in de juiste omstandigheden, ook ontcijfert.

Het personage van dokter Müller is gebaseerd op Georg Bell, een Schotse dokter die in Duitsland woonde en banden had met de nazipartij. Hij probeerde de Sovjet-Unie te destabiliseren door het land te overspoelen met vals geld, wat een beproefd economisch wapen bleek, en Müller probeert op dezelfde manier de westerse democratieën lam te leggen.

Wat het eiland betreft waarop kasteel Ben More zich bevindt, zijn er verschillende hypotheses. Sommigen menen dat de Bretoense rotskust als inspiratie diende voor het ruwe landschap, terwijl anderen ervan overtuigd zijn dat het origineel zich in de Middellandse Zee bevindt, niet ver van Saint-Raphaël aan de Côte d'Azur. Het zou dan gaan om het Île d'Or, ‘het Gouden Eiland’.

Begin jaren ‘30 waren twee angstaanjagende verschijningen - het monster van Loch Ness en de nieuwe filmster King Kong - voortdurend in het nieuws.

Ranko de gorilla is bang van Bobbies geblaf. Verwijst dit naar de ondergang van de gedoodverfde favoriet die, net zoals Ranko, ook een emotioneel kantje blijkt te hebben? Of gaat het om een voorafspiegeling van het feit dat kapitein Haddock de yeti aan het niezen brengt? Biedt dit album een blik op de toekomst? Müller zal het pad van Kuifje jammer genoeg twee keer kruisen.

En herinnert de ondeugende ekster, die verantwoordelijk is voor zoveel oproer onder het personeel van het Fire Station, niet aan zijn soortgenoot die het leven in Molensloot op zijn kop zal zetten?

Om volledig op te gaan in de cultuur waar hij nu deel van uitmaakt, geniet Kuifje, normaal geheelonthouder, in de pub van een plaatselijk biertje.

Ye Dolphin, plaat 81 van de zwart-witversie uit 1938 (die Ye White Art wordt in de derde buitentekstillustratie van dezelfde versie), wordt bij de heruitgave van het album in 1965 omgedoopt tot The Kiltoch Arms (vakje B3, p. 41)