De juwelen van Bianca Castafiore

Dit is een verhaal in besloten kring, waarin niets wordt opgebouwd, en waarvoor media-aandacht even moeilijk ligt als erover vertellen. We kunnen het kasteel zien als een theaterzaal. In het stuk dat wordt opgevoerd, komen heel wat acteurs met elkaar in aanvaring. Naast de eigenlijke bewoners passeren er heel wat anderen de revue: een dokter, zigeuners, een opdringerige diva met haar gevolg, een marmerwerker die zich niet laat zien, paparazzi, een fanfare, een televisieploeg, een afgescheepte verzekeringsmakelaar, verhuizers, twee politieagenten …

Het verhaal komt neer op meerdere pseudo-diefstallen en één echte verdwijning, die van de smaragd. Bijna iedereen wordt op een bepaald moment verdacht … Hergé zet in op humor en neemt enige afstand tot zijn werk. Hij probeert een verhaal te vertellen waarin er niets gebeurt, een kakofonie met de trekjes van een vaudeville.

De cover van het album is een uitnodiging voor de voorstelling die zich zal ontvouwen. Kuifje maant de lezers alias toeschouwers aan tot stilte, kijkt hen veelbetekenend aan en nodigt hen uit om binnen te komen: “U krijgt een komedie te zien... Ssst! Het stuk begint!”

De titel die Hergé voor dit verhaal in gedachten had, Hemel! Mijn juwelen!, werd door uitgever Casterman afgewezen.

Het verhaal bevat opvallend weinig exotische elementen, buiten de zigeuners. Samen met Het geheim van De Eenhoorn is dit het enige album waarin de personages niet op avontuur gaan naar andere werelddelen. Maar het avontuur komt wel naar hen toe …

Als knipoog naar reizen leest Kuifje op plaat 43 Schateiland (1883) van de Britse schrijver Robert Louis Stevenson (1850 - 1894). Samen met Defoes Robinson Crusoe en Dumas’ De drie musketiers behoort dit tot Hergés favoriete boeken.

Een oud Roemeens spreekwoord luidt: “Zigeuners zijn mensen, maar alleen van ver.” Dit gezegde is niet alleen afschuwelijk, maar verraadt de algemene houding tegenover de zogenaamde ‘zigeuners’.

Want dat is een belangrijke les die we kunnen trekken uit De juwelen van Bianca Castafiore: in 1961 was Hergé een van de eersten die niet vijandig stond tegenover zigeuners . Wanneer Kuifje en Haddock het gesprek aanknopen met deze onverwachte bezoekers, weten ze heel wat vooroordelen en misvattingen uit de wereld te helpen.

Het repertoire van onze diva is weliswaar algemeen bekend, maar toch vrij beperkt. Haar rol als Marguerite in de zesde scene van de derde akte van Gounods opera Faust is verreweg de beroemdste.

De kamer die is voorbehouden voor de Milanese nachtegaal is waarschijnlijk de zogenaamde Koningskamer uit Cheverny, met het hemelbed bedekt met Perzisch borduurwerk. Net zoals Maria Callas heeft onze Bianca een vertroebelde relatie met de roddelpers. Een echte diva!

Bianca Castafiore beschikt over een extravagante garderobe. De zangeres is voortdurend bang dat haar juwelen worden gestolen... en dan verdwijnt er een onbetaalbare smaragd. Jansen en Janssen gaan op onderzoek en beschuldigen zowat iedereen: Nestor, Irma, de zigeuners die bij kapitein Haddock op de weide mogen staan... Maar uiteindelijk, na talloze verwikkelingen en dwaalsporen, is het Kuifje die de smaragd bijna bij toeval terugvindt in een eksternest.

Alle elementen van het kasteel die we zien in Het geheim van De Eenhoorn en De schat van Scharlaken Rackham zijn rechtstreeks overgenomen uit de enige toeristische brochure over het echte kasteel uit begin jaren veertig. De volledige titel luidt: De historische kastelen van Frankrijk. CHEVERNY. Een van de mooiste kastelen van de Loire. Dit was de enige inspiratiebron die Hergé gebruikte om Molensloot te creëren.

In de brochure stonden heel wat foto's van onder meer de eerste overloop als scheiding tussen de twee trappen en enkele van de belangrijkste kamers. Het kasteel van Cheverny werd in 1625 gebouwd in de klassieke Lodewijk XIII-stijl.

Het hoofdpersonage in De juwelen van Bianca Castafiore is niemand minder dan het kasteel zelf. Michel Serres stelt het nog scherper: volgens hem is de trap het hoofdelement. Het zou daaraan te danken kunnen zijn dat Kuifje in Het geheim van De Eenhoorn zijn achtervolgers op de vierde tree doet struikelen.

Pas op voor de tree! De kapotte tree leidt tot negen valpartijen, waaronder een bijzonder ongelukkige, die van kapitein Haddock. Want hoewel het niet om een ernstig ongeval gaat, zit de kapitein met een verstuiking en kan hij zich amper bewegen.

Professor Zonnebloem ontwerpt een kleurentelevisie met reuzenscherm, vijf jaar vóór het echte toestel.

Professor Zonnebloem, de wetenschapper met tal van geniale ingevingen, stelt na de Supercolor-Trifonar een van zijn nieuwste uitvindingen voor, een roos. Hiermee toont hij niet alleen een zwak voor het andere geslacht, maar stelt hij zijn talent ook ten dienste van een vreedzame zaak die waarschijnlijk niet in de handen zal vallen van een schurk met slechte bedoelingen.